Gister een lekkere massage gehad. Alleen in de kuiten zaten wat knopen. Scheenbeen is toch shin splints, dat is balen. Wat nu? Vandaag voor het eerst sinds de lange duurloop van zondag weer een training. In de stromende regen ben ik naar het bos gefietst om daar 6×1000 te doen; ja, ik ben best fanatiek. Helaas voelde ik tijdens het warmlopen mijn scheen al. Dus ik heb besloten om na het inlooprondje door de stromende regen weer naar huis te fietsen.
Ik heb besloten om voorlopig geen looptrainingen meer te doen. Ik ga ook niet meedoen in oss met de run-bike-run. Ik ga wel mee, als toeschouwer om mijn clubmaatjes aan te moedigen. Begin pas weer met lopen als de ontsteking echt weg is. Misschien is het dan te laat om de marathontraining nog op te pakken, maar het zij zo.
Ik ga natuurlijk niet stilzitten. Ik ga spinnen. Ik zet een spinnning bike op zolder en ga op die manier in elk geval mijn conditie op peil houden. Wordt de marathon niks, dan ben ik in elk geval goed getraind voor andere, kortere wedstrijden in de winter.
Ik zou het wel heel jammer vinden als ik de marathon nu niet kan lopen. Van de andere kant, hardlopen is nou eenmaal belastend en dit is niet de eerste keer dat ik moet stoppen. Misschien is het gewoon een teken dat ik door moet gaan zoals ik deed, en vooral niet meer lopen, dus geen marathon. En het is natuurlijk ook een uitdaging om de halve in anderhalf uur te lopen, gewoon de doelen bijstellen.