Vandaag een lange duurloop, 2 uur. We lopen op zondag altijd anderhalf uur vanaf het clubhuis een mooi rondje door de duinen en over het strand. Dat wil ik tijdens de marathontraining blijven doen. Dus in plaats van met de fiets er naar toe, wat ik normaal doe, ga ik nu lopend. Maar het valt niet mee om rond 8.20 uur al te gaan lopen. Veel te stijf! En ik had me voorgenomen om bij pijn in het scheenbeen, gelijk weer terug te gaan. Maar dat bleek, ondanks de stijfheid, niet nodig te zijn. Even voor negenen kom ik aan bij het clubhuis aan het comomeer. Even rekken en strekken, sanitaire stop en daar komt de rest ook al.
Als we verder gaan, gaat het lopen al wat soepeler; ben eindelijk warm gedraaid. De rest van de duurloop ging prima. Wat is het toch eigenlijk lekker om ´s ochtends hier te lopen. En ondanks het schitterende weer, misschien wel de laatste echt mooie zondag van dit jaar (in elk geval van de zomer), is het helemaal niet druk in de duinen. Dit in tegenstelling tot andere zondagen. Na twee uur lopen voel ik me nog fit. Heb geen last gekregen van zware of vermoeide benen. Na afloop nog even 5×100 gedaan, zodat ik morgen geen spierpijn of zware benen krijg. En thuis voor de zekerheid ijs op het scheenbeen gelegd. Misschien valt de schade wel mee. Ga morgen in elk geval niet lopen, woensdag pas weer. Een dagje extra rust kan geen kwaad.