het duurde even, voor mijn gevoel echt veel te lang, maar 18 oktober wilde de kleine er eindelijk uit (een week over tijd). het is weer een jongen en we noemen hem jasper. hij is net zo lief en makkelijk als z’n twee grote broers.
ik heb tot het eind nog wel naar het dorp kunnen fietsen (4km heen en 4km terug), maar de boodschappen met de bakfiets werd een beetje te zwaar. dus een paar keer de bakfiets vervangen door oma’s scootmobiel met fietskar er achter. nou daar word je lui van. wel fijn dat ik die mogelijkheid had.
maar nu, zonder dikke buik, gelijk weer begonnen met trainen: bekkenbodemspieren en schuine buikspieren; ook alweer aan het wandelen met jasper in de draagdoek. daar kreeg ik gelijk spierpijn van in de billen. zwaartepunt zal nu wel weer anders liggen of zo. krijg wel al weer zin om wat meer te gaan sporten. en weet je wat?
twee weken voor de uitgerekende datum had ik meegedaan met een prijsvraag van asics. en gister kreeg ik te horen dat ik een prijs heb gewonnen. de volledige outfit die ik had uitgezocht wordt opgestuurd! da’s nog eens leuk beginnen! uiteraard moet het hardlopen nog even wachten, want niet goed voor de bekkenbodem, maar ik hoop wel over een week of twee op de racefiets of atb te kunnen stappen.
kortom, we zijn weer begonnen!