na een gedegen voorbereiding (maar niet heus), was vandaag weer marathondag. gelukkig al voor de wekker wakker, want de kinders hadden hun slaap er wel weer opzitten. snel de loopkleren aantrekken en brinta naar binnen werken. de kwarteltjes ook gelijk maar wat eten gegeven, want die staan nog gezellig in de keuken. alle spullen verzamelen, afscheid nemen en op tijd op weg. de routebeschrijving was overbodig. de afrit was afgezet. dan maar de letter W gevolgd naar Westerbork voor de loopfietsproefmarathon.
auto parkeren en startnummer ophalen. de eerste proeverij voor de start: krentenwegge met koffie. dat gaat er wel in na een bord pap. en dan rustig naar de start lopen. 1 minuut voor de start belt mama: succes met je marathon. maar goed dat het mobieltje tegenwoordig altijd meegaat met lopen voor de km-registratie.
de eerste versnapering is al na 2 km: tapas. ik neem 1 olijf en loop verder. het tempo ligt aardig hoog, straks wordt het toch wel afzien, dan heb ik dit er maar vast opzitten. dan gaat de route door Orvelte en daar is alweer de volgende stop: pannekoeken. ik neem er een, maar een hele is echt te veel. even wegspoelen met water en weer snel verder. dan het kanaal over en een ommetje naar een kippenboerderij. de route gaat door de kippenschuur, ik controleer de eieren en drink wat water. ik durf me nog niet aan de prosecco te wagen bij 9 km.
het gaat verder over landweggetjes en heidevelden, met onderweg zelf gebakken knieperties en toastjes met makreel. van alles gaat er wat naar binnen. dan gaat de route langs kamp Westerbork. ik was hier nog nooit geweest. met een brok in mijn keel loop ik er langs.
dan gaat het verder over landgoed Hiemstrastate en door galerie Wildevuur. buiten staan een hapje en een wijntje klaar. de wijn laat ik maar voor wat ie is, water heb ik nodig, veel water. op de achtergrond zingt een koor. het gaat nu niet zo snel meer en het waait ook best aardig, maar het 30 km punt is al gepasseerd. dan nog een post met kinderchampagne.
nog een laatste post met een bakje fruit. er staat een stoel en ik ga er maar gewoon op zitten, in de hoop dat de benen het daarna ook nog gewoon doen. het fruit smaakt goed en opstaan lukt ook. de laatste kilometers. de wind komt uit Westerbork dus de speaker was al van ver te horen. bij de finish is de rode loper uitgerold over….. een heeeeeel hoge trap. auw. en de prosecco staat beneden te wachten. die neem ik wel, nu hoef ik niet meer te lopen.
bak bruine bonen naar binnengewerkt, een plons in de hottub en in de rij voor een overheerlijke, welverdiende massage. ik heb vandaag afgezien, maar vooral genoten van de mooie omgeving, de proeverij en de goede zorgen van alle vrijwilligers.
volgende week de Woldenestafette. hopelijk weer helemaal hersteld.