nou, het is over. tijdens de training van afgelopen woensdag voelde ik al heel gauw mijn liezen. heb nog heel even doorgelopen, maar het werd er niet beter op. even bijkomen op een bankje en teruggewandeld naar de fiets. in het nieuwe jaar beginnen we gewoon weer opnieuw.
het is niet dat ik nu niet aan mijn beweging toekom. zwanger zijn en elke dag 16 km fietsen met kindertjes op of in de fiets is ook een flinke inspanning. alleen m’n wekelijkse ritje naar Ruinen lukt niet meer op de fiets, want het buikje zit dan in de weg. lang leve de auto.