Ik volg het zelf niet meer…. Na die lekkere, lange duurloop heb ik weer flink gespinned en een intervaltraining op de baan gedaan. Allemaal prima. Begin ik op donderdagavond weer flink te gapen en gaat alles van een afstandje langs me heen.
Ik ga wel een rondje rennen door Hoogeveen, heel rustig, want zaterdag een halve marathon. Dat gaat op zich goed, maar ik heb geen contact met de grond. Halverwege gaat loopt de hartslag flink op, blijft hoog, en na een paar minuten daalt hij weer. Heel vreemd, ben niet sneller/langzamer gaan lopen. Pas na het douchen ben ik er weer.
De volgende dag zweef ik weer en is de hartslag gelijk hoog. Bloed laten prikken. Pas halverwege de dag land ik op aarde en voelt alles weer normaal. Kan ik zo morgen wel lopen? Het lijkt kalm weer te worden, koud, droog, weinig wind. Ik schrijf me in elk geval nog niet in voor de Bovenboerloop in Nijeveen. Ik kijk morgenochtend wel hoe ik me voel.
De volgende dag is het heeeeeel koud en mistig. Alles is wit van de rijp, -3 C. Ik voel me goed, ben zenuwachtig, dus besluit te gaan lopen.
Na me ter plekke ingeschreven te hebben, ga ik wat inlopen. Alles lijkt ok, alleen kan ik me niet voorstellen dat ik dadelijk anderhalf uur 4.30 min/km kan lopen. Het stukje terug, tegen de wind in, is errug koud. De laatste 2 km van de wedstrijd gaan ook tegen de wind, dat wordt doorbijten.
Na wat gebibber bij de startlijn gaan we van start. Rustig lopen en gelijk het goede tempo oppakken, 4.30 min/km. En opletten dat ik straks niet alleen loop. Na 1 km ( in 4.30) zie ik voor mij een groepje lopen. Ik loop er rustig naartoe en blijf er achter hangen. Maar helemaal achteraan is niet gunstig (jojo-effect, heel vermoeiend). Dus ik probeer er tussen te komen. Dat lukt. Er wordt vrij netjes 4.30 aangehouden, dus dat is mooi. Op een gegeven moment sluit Tom ook aan en blijft.
Vanaf km 6 komt de wind schuin van voren en ik probeer uit de wind te lopen. Lukt aardig. Vanaf km 8 echt wind tegen, Tom houdt me uit de wind. De rest van het groepje werkt niet echt handig mee. Alles voelt goed, tempo volgens schema 1.35.00. Na de eerste ronde van 11,4 km blijft Tom toch bij mij. Fijn voor mij, al valt het stuk in zuidelijke richting wind tegen mee, door het struik gewas. Dan wind mee, nog een gelletje en drinkpost. Tempo vasthouden, gaat goed, maar het wordt nu wel werken.
Dan km 19, nog ruim 2 te gaan. De bocht, wind van opzij en van voren. Tom zet aan en spoort mij aan te volgen. Pfff, dat valt niet mee. Dan begint ook mijn ademhaling nog te piepen. Gelukkig is het niet ver meer en op mijn horloge zie ik dat ik de 1.35.00 wel ga halen. Maar dan moet ik het tempo wel vast kunnen houden. Hijg, piep, piep, hijg.
Stop. 1.34.24. YES! PR.
Wat een half jaar geleden niet lukte (of eigenlijk: ik was er toen niet voor gegaan), lukt nu wel. Mijn tijd uit 2004 van 1.35.00 verbeterd met ruim 30 sec.
Op naar een volgend doel: PR op de marathon? Te kloppen tijd 3.34.21. Of eerst weer eens gewoon een marathon lopen?