Het was koud in de week van 1 maart….heel erg koud. Op donderdag stond er een training op het programma. Ik had bedacht, een vlinderommetje van huis uit en met omweg terug. Maar vanwege de harde, ijzige oostenwind en daardoor het vele stof op het land, leek het mij wijs om toch maar de auto te pakken naar het begin van het vlinderommetje.
Het vlinderommetje zelf was redelijk beschut, maar ik zag mezelf al helemaal verkleumen op de 4 km tegen de wind er naar toe. Vandaar de auto, en die was opgewarmd want die stond in de zon. Om dan toch aan de duur te komen, heb ik het rondje twee keer gelopen. Er zaten best wel winderige stukken tussen, maar ingepakt in extra thermobroek en -jas en twee paar handschoenen en een buff, was het wel te doen. Lekker gelopen.
Zondag was andere koek. Duurloop van twee uur op “bijna-marathontempo” 5:10 min/km. Het was niet meer zo extreem koud en winderig, wel nog maar 2 graden. Maar het zou ergens in de loop van de dag flink warmer worden. Dus ervoor gekozen om ’s ochtends op tijd van huis te gaan, zodat ik voor de temperatuurstijging weer thuis zou zijn. Dat is gelukt, en het tempo voelde heel goed, makkelijk. Ik vond het eigenlijk wel jammer dat de marathon niet op die dag was. Dat duurt nog 4 weken. Maar is vast een goed teken: de vorm komt eraan.
Relive ‘Morning Mar 4th’
Komende week op de fiets het parcours van de marathon verkennen, want ik heb het vermoeden dat het voor mij niet echt een parcours is om de marathon in 3:30 uur te lopen (het is geen vlak parcours over de weg).