Begin oktober nog een keer een 5 km wedstrijdje gelopen, de Bikkelloop hier in het dorp. Ik wilde nog een keer proberen om onder de 20 minuten te duiken. Helaas is dit niet gelukt. Wel tevreden met een tijd van 20:11 aangezien mijn benen bij het inlopen wat zwaar voelden. Ook nog eerste dame geworden in de categorie 40+.
Na de Bikkelloop volgden twee weken van taperen voor mijn 60 km ultra. Dat betekent rustig de trainingskilometers afbouwen en in de laatste week ook nog een beetje koolhydraten stapelen. Het voelt heel vreemd om minder te lopen en de laatste week geeft het wat onrust. Ik heb ook de benen nog even lekker los laten masseren, dat was heel fijn.
Wat ook in de laatste weken voor de ultra ook niet fijn was, was dat de kinderen allemaal begonnen te snotteren en proesten; sommigen met koorts. Je wilt tenslotte niet zelf zo vlak van te voren geveld worden door een verkoudheid, of nog erger, een griepje. Gelukkig was mijn weerstand nog steeds goed (net als de afgelopen anderhalf jaar) en kwam ik er af met een kleine loopneus.
De dag voor de ultra begin ik al wat zenuwachtig te worden. Dat is fijn, want dan lopen mijn darmen vast wat leeg. Zenuwen, waarom eigenlijk? Ik heb bijna een half jaar getraind voor deze trail. Ik kan 50 km rennen, 60 km gaat mij ook wel lukken. Maar ik heb mij ook een doel in tijd gesteld: finishen binnen de 6 uur. Dat is 6 min/km maar ik moet ook nog eten en misschien een sanitaire stop maken. En met een eindtijd van rond de 6 uur kan ik misschien ook nog bij de eerste drie dames finishen. Best leuk voor een eerste ultra (eigenlijk tweede ultra, want ik liep al de Vechtdaltrail). Maar het maakt de druk wat groter. Ja ik kan mezelf goed gek maken.
Dan is het 20 oktober, raceday! Na een ontbijt van teffpap en koffie vertrek ik richting Rolde. Mijn rugzakje gevuld met water, Clifbars en Lucho dilitos. Goed voor zo’n 2 kilo bagage tijdens het lopen. Ik sta vooraan bij de start, dat is wat prettiger lopen als er snel smalle paadjes komen. De start is om 9:45 uur. Een eerste dame gaat snel van start met wat heren, lekker laten gaan, zo snel kan ik niet hoor. Ik wil vertrekken op 5:50 min/km. Maar de eerste km is in 5:40. Daarna iets rustiger, maar het tempo wisselt tussen de 5:30 en 6:00 min/km. Het parcours varieert ook, dus ik laat het parcours ook het tempo dicteren. Ik loop als tweede dame, de derde en vierde lopen vlak achter mij en halen mij in. Na een bijna over het hoofd geziene afslag loop ik ze weer voorbij. De eerste dame is nergens meer te bekennen.
Het parcours gaat eerst door vooral bos en dan een lang stuk langs het Amerdiep, een watertje met een graspad er langs. Dat loopt best zwaar, maar gelukkig is dit nog in het begin en zijn de benen fris. Daarna het bos weer in en over de hei. Ik hoor een vrouw kletsen en even later komt ze voorbij, maar loopt niet uit. We komen samen aan bij de eerste verzorgingspost op 20 km. Ik drink snel 2 bekertjes water en neem wat eten. Ga gelijk weer door, want het is tijd om wat te lozen. Zo dacht de andere dame ook. En samen lopen we weer verder en raken aan de praat. Een man sluit zich bij ons aan.
Een stukje verder moet de dame lossen en ik loop verder met de man. We passeren wat andere mannen en na een stekelig pad met distels en brandnetels loop ik uit. Een tempo van 5:40 is prima vol te houden. Tussen de 35 en 40 km haal ik nog wat mannen in. Bij 40 km staan Jorrit en Tibbe mij op te wachten. Ze lopen een stukje mee tot de tweede verzorgingspost. Vlak voor die post zie ik opeens de eerste dame. Goed bijtanken bij de post, eten, drinken en een flesje vullen met water. En weer door. Gelijk maar mee met de eerste dame die er met aardig wat tempo weer vandoor gaat. Maar al snel gaat het wat langzamer. Ik blijf er nog even achter hangen. Maar ik kan meer, dus ik ga er langs bij 42 km.
Nu moet ik goed opletten: ik zie niemand meer voor mij lopen, dus extra alert zijn op de lintjes. Gelukkig zit de route ook in mijn Garmin. Ik moet ook heel blijven, want met een verzwikte enkel is het ook snel over en uit. En goed blijven eten en drinken, zodat ik voldoende energie heb om het laatste stuk te volbrengen. Ik kom Jorrit en Tibbe nog een keer tegen in het bos, dat is leuk. Daarna loop ik nog bijna verkeerd, maar ik had het snel door. De laatste 10 km worden wat zwaarder, maar ik kan het tempo goed vasthouden. De ondergrond is ook goed. Echter een stuk over een natuurlijke begraafplaats is zwaar, in de laatste 5 km zit anderhalve kilometer graspad wat deels erg hobbelig is. Goed opletten dus. Dan via een tunneltje met trappen (au) onder de provinciale weg door en de laatste 3 kilometer over een smal pad dat ooit een spoorlijn is geweest. Bij Rolde nog even langs de hunebedden en daar zie ik al een caravan staan (de start/finish was op een camping). In de verte zie ik Tibbe staan. Ik zwaai. Zwaai nog eens en hij zwaait terug. En daar is Jorrit. Nog een keer zwaaien. Het laatste stukje naar de finish lopen ze mee. Kippenvel. Ik ben er, wauw! Met een tijd van 5:48:59 ben ik ruim binnen de 6 uur gebleven en eerste dame (4e overall).
Ik heb 60 kilometer lang genoten van een prachtige omgeving, de mooie herfstkleuren, de boeiende deelnemers en de vriendelijke vrijwilligers! Even lekker gedoucht en de benen laten masseren. Eten, drinken en dan de prijsuitreiking. Met een super gave boomschijf en een bierpakket ga ik weer naar huis. Fantaserend over een nieuw doel.
